Nieuwe week

Er is inmiddels weer een week verstreken. En wat voor een week zeg. Noppes dood, belastingaanslagen, gedagvaard en toen werd mijn auto nog ziek ook! Pfffff, er moeten niet veel van zulke weken komen.

Inmiddels is de ergste schok weer voorbij. Het is wel stil in huis zo. Ik mis zowieso Noppes, maar ook iets om tegenaan te kletsen en te knuffelen. Ik heb nog geprobeerd om mijn vissen te knuffelen maar dat word zo'n zootje.

De rechtszaak zou eigenlijk volgende week woensdag zijn, maar is weer 6 weken uitgesteld omdat ik een nieuwe advocaat heb. Das ook wat. Eén week voor de rechtszaak krijg ik en brief van mijn advocaat dat het haar laatste werkdag is en dat mijn zaak overgedragen zou worden aan haar opvolger. Dus ikke gelijk bellen en nu is er dus 6 weken uitstel aangevraagd zodat ik mijn nieuwe advocaat nog ff kan drillen.

Mijn autootje is ook weer beter. De radiateur was lek. Dat krijg je met zo'n hoogbejaard autootje. Maar met de donor radiateur erin kan ie er weer een poosje tegenaan.

Niet om Noppes te vervangen maar gewoon om wat gezelligheid in huis te halen heb ik besloten om 1 of 2 Fretjes te nemen. "Gadverdamme Fretjes", zul je nu wel zeggen, "die stinken en bijten". Maar dat valt best mee. Als je ze goed verzorgd en iedere dag de poepbak schoonmaakt dan stinkt het niet in huis. En bijten kun je ze afleren. Het zijn gewoon hele leuke beestjes. Nieuwsgierig, speels, aanhankelijk en niet onbelangrijk, ze zijn zindelijk! Ik heb me de afgelopen paar dagen goed in zitten lezen in de Frettenwereld. Ik had een hele leuke site van een fokker gegoogled en daar ben ik gisteren wezen kijken.

Volgens de navigatie was het 56 minuten rijden. Dus hup, mijn Moeder en Dianne in de auto geladen en op naar naar de fokker. Eenmaal op de A2 voorbij zaltbommel ging het weer helemaal mis met de navigatie. Om 1 of andere reden raakt ie op de A2 het spoor bijster. Om de haverklap moet ik links of rechtsaf de vangrail in, of omkeren, wat natuurlijk ook niet zo handig is op de snelweg. Maar goed, na anderhalf uur stonden we dus bij de Frettenfokker voor de deur. Toen de deur openging kwam ons een wolk stank tegemoeten en werden we aangestaard door een levensechte kanarie stonede Frettefokster. "Uh goeieavond, ik had gebeld om even naar de Fretjes te komen kijken".

Binnen was het echt bizar smerig. En stinken jôh, echt nie normaal. Er werden diverse hokken opengemaakt. Van buiten, van boven en zelfs uit de keuken werden de Fretten gehaald. Dertig had ze er in huis. In een hoekje in een kooi lag een doodzieke Fret. Een ander zat heel de tijd te hoesten. En ik zag toch ook wel dat er regelmatig gekrabt werd Maar ik moet zeggen, het zijn echt megaleuke beestjes. Springen, spelen, in de kerstboom klimmen, stoeien, gieters omgooien. Ik heb me kapotgelachen. Ik ben om. Ik wil een Fretje, maar dan wel ergens anders vandaan.