Bloed, zweet en zonnebrillen

Even een situatieschetsje voor de mensen die het verhaal niet kennen. Ik werk bij Eyewish Groeneveld Opticiens wat wel handig is gezien mijn (zonne)brillenfetish. Ik werk daar samen met Ellen, mijn 25-jarige (prettig) gestoorde collega. Ik heb het op zich prima naar mijn zin daar maar.....

In november is Ellen in een duidelijk overmoedige bui met haar piepkleine autootje de strijd aangegaan met een touringcar. Ik moet je helaas mededelen dat de touringcar gewonnen heeft en Ellen helemaal in de kreukels lag. Sindsdien sta ik dus grotendeels alleen in de winkel. De winkel is in de opbouwende fase maar het is er nog rustig. De verveling wil dus nog wel eens toe slaan. Ik kan nog geen oogmetingen doen ofzo dus de klanten die binnenkomen zijn ook allemaal weer binnen 10 minuten buiten. Met poetsen ben je op een gegeven moment ook wel klaar. En sinds m'n internet (dus ook de radio) is afgesloten komen de muren, vooral op rustige regenachtige dagen, in volle vaart op me af.

Zo niet vandaag. Het zonnetje scheen vanochtend al oogverblindend toen ik naar mijn werk reed en ik had wat klusjes in de planning dus het zag er goed uit. Om 10 uur, ik was nog bezig met m'n eerste kopje koffie, opeens het belletje, en daar staat de UPS chauffeur met 2 enorme dozen voor mijn neus. Waarom in Amerika keer op keer de UPS mannen tot meest sexy uniformdragers worden gekozen is me een raadsel, maar dat terzijde.
"Ik heb er nog 1 in de auto" zei de chaufeur veelbelovend.

Mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Grote dozen betekent vast heel veel werk. Wat zou het zijn? Vast mijn zonnebrillenrek waar ik al sinds de eerste zonnige dag met smart op zit te wachten. Zodra de chauffeur zijn hielen gelicht had scheurde ik de grootste doos aan flarden. Teleurstelling alom. De inhoud bestond uit een net iets kleiner nietszeggend bruin doosje en iets langwerpigs gewikkeld in ontzettend veel schuimfolie. Nog niks! Maar twee minuten knippen, scheuren en zelfs snijden verder lag ie daar mooi op de grond te glimmen, mijn afsluitbare buitenzonnebrillenrek! Helemaal IKEA-style en dat wil zeggen een hele hoop losse moeilijk uitziende onderdelen die niet onmiddelijk zoiets oproepen van, oh, dat moet zo in elkaar.

Maar gelukkig zaten er ook IKEA-style bouwtekeningen bij en dat wil zeggen dat echt iedere idioot die plaatjes op genummerde volgorde kan bekijken het in elkaar kan zetten. Plaatje 1; het bovenstuk op de onderplaat schroeven en de wieltjes eronder. Vier lange schroeven en vier wieltjes, das gemakkelijk, dat kan ik. Viel dat ff tegen. Die wieltjes zaten er zo onder maar die ellelange schroeven heeft me echt bloed, zweet en tranen gekost. Misschien moet ik toch maar wat meer mijn armspieren trainen op de sportschool.
Plaatje 2; het gevaarte in een hoek van 90 graden rechtsom draaiend rechtop zetten (dat stond tenminste op het plaatje). Zonder gradenboog is het me gelukt om hem 90 graden rechter te zetten dan.

En toen begon 't. Heel veel schroefjes in verschillende maten, staafjes in verschillende maten, spijkers en nog een hele hoop dingetjes die op de tandvullingen van vroeger leken. En dat allemaal bij elkaar in één zakje. En nu??? Eerst maar uitsorteren. Als een probleem te groot is, eerst inventariseren en dan in kleine stukjes hakken. Das het eerste wat je leert in therapie. En warempel anderhalf uur en twee klanten later (waarom komen die mensen opeens wel als ze zien dat ik iets moeilijks aan het doen ben?) was de klus geklaard. Ik had 9 bergjes onderdelen kleiner dan 3 centimeter.

Maar eindelijk, na drieenhalfuur stond ie daar dan, mooi stevig en ferm overeind. Okay, de tandvullingen zijn over gebleven, maar het geheel oogt stevig en erg diefstalbestendig. Zelfs toen ik het gevaarte naar buiten reed bleef ie heel.

Hier staat ie dan, mooi te glimmen in de zon. Kom maar op mensen, wij verkopen zonnebrillen!!!!