Sporten is fijn!

Sporten is gezond, sporten is fijn. Dat word je door de media aan alle kanten flink ingepeperd. Met leuzen als "Amuseer je fit" en "better living start here" proberen de sportscholen je naar binnen te lokken. Als je niet minstens 3 keer in de week met een grote lach op je gezicht de sportschool inloopt en daar vervolgens anderhalf uur met een glimlach op je gezicht in de meest genante posities in vreemde apparaten gaat hangen om het uiterste van je lichaam te vergen ben je niet normaal. Want sporten is gezond en sporten is fijn. Dat er jaarlijks zo'n vierhonderd mensen tijdens het sporten sterven daar hoor je nooit iets over. Ook hoor je nooit iemand praten over marathonlopers die na het (o zo fijne) sporten aan het infuus moeten. Of over de wielrenners die 's nachts aan een slangetje intrapilid liggen om de volgende dag weer te kunnen presteren.

En dan hebben we het nog niet eens over alle kleinere blessures. Dat er op het internet lijsten en statistieken te vinden zijn waaruit blijkt welke sporten het gevaarlijkste zijn zegt al genoeg. Skieën blijkt toch wel het allergevaarlijkst. Neem nou bijvoorbeeld een groepje van 40 skieërs. Laat ze allemaal 5 dagen lang vijf uur op de latten staan. dan heb je in totaal duizend sporturen. Volgens de statistieken hebben dan tien van de veertig skieërs aan het einde van de week een blessure opgelopen. Vier daarvan zijn er zo ernstig aan toe dat medische hulp noodzakelijk is. Dat hakt toch aardig in het budget voor de gezondheidszorg.

Neem nu mij eens als voorbeeld. Nooit heb ik echt gesport. Zelden heb ik een blessure gehad. In januari ben ik gaan sporten. In mei heb ik mijn kniebanden opgerekt. Gevolg; bezoek aan de eerste hulp, 3 keer naar de huisarts en negen behandelingen bij de fysiotherapeut én 5 maanden pijn. Nu hoor ik sommige van jullie al zeggen... ja maar, dat was niet tijdens het sporten. Jawel, ik was bij Sneakerz aquabest en daar sprong ik van het podium. En springen.... das sporten!

Desalniettemin ga ik nog steeds iedere week trouw 1 à 2 à 3 keer naar de sportschool. Ik ben niet normaal want ik zit niet 's middags al te jubelen dat ik 's avonds weer mag. Sterker nog, iedere keer weer hoop ik dat er "iets" tussen komt. Als ik dan uiteindelijk toch de sportschool binnenkom zie ik geen lachende gezichten om me heen.
Als ik dan mijn fiets ingesteld heb op drie kwartier en max hartslag van 140 zit ik me iedere keer te ergeren aan de secondes die tergend langzaam wegtikken op m´n display. Ik zweet als een oss en hijg als een paard. "Amuseer je fit!" zeggen ze dan. Rot toch op! Zie ik er geamuseerd en fit uit?

Één cliche blijkt wel waar te zijn. Na het sporten voel je je goed! Tuurlijk voel je je goed. Het zit er weer op, je bent er weer vanaf voor vandaag, het duurt weer een paar dagen voor je je weer moet gaan amuseren!