Het is alsof ik in een boterhamzakje zit
Ik zit daar maar, en ik kom niet door het plastic heen
Ik zie de wereld wel, maar voel hem niet
Ik wil eruit, schreeuw om eruit te kunnen,
want alles doet zo verschrikkelijk veel pijn in het zakje
In je eentje in een boterhamzakje vol pijn
woensdag 5 januari 2011
Boterhamzakje
Gepost door RoBIN op woensdag, januari 05, 2011
Labels: dagelijkse beslommeringen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
De wereld ziet jou wel
en hoort je ook.
Een troost nog zo
schraal
is een troost
niettemin.
Joost
Dikke (zachte) knuffel voor jou Robin..
Jolanda
Een reactie posten